San Salvador

Eey Iedereen,
Gisteren heeft Madelief een verhaal gepost, dus kan ik natuurlijk ook niet achterblijven:P.
Welkom in El Salvador! Maar daar start mijn verhaal niet.

Eerst moeten we nog wegkomen uit Mexico.

Vanuit Palenque rijden we met een ADO-bus naar Tapalucha. Het is een hele lange zit en de airco staat weer lekker hard.
De rit is echter wel prachtig, want hij brengt ons via mooie bergwegen met prachtig uitzicht naar Tapachula.
Halverwege komen er een paar politiemannen de bus in om te checken wat de bus vervoerd.
Natuurlijk stoppen ze bij ons en mijn hart begint in mn keel te kloppen. Niet omdat je iets verkeerds doet, maar omdat zij je het gevoel geven dat je iets verkeerds doet:P/
Ze wijzen naar een stempel van Johannesburg uit 2010 en snappen er helemaal niets van. Kom op mannen, kunnen jullie je eigen Mexicaanse stempels niet lezen:p Dus ik wijs hem aan en alles blijkt goed te zijn.

In Tapachula hebben we de bushalte van de Tica-bus al gauw gevonden en willen een ticket kopen tot aan Panama. Jammer genoeg willen ze nu al alle data weten waarop we de tica-bus gaan gebruiken. Dus we kopen enkel een ticket naar El Salvador. We hebben de vraag "wat moet je aan de grens naar Guatamala betalen" wel op 5 verschillende manieren gevraagd, maar ze snapte er totaal niets van. Dus we zien wel!
In Tapachula belanden we in een hotel, aangezien we geen lonely planet hebben en het zoeken zonder aanwijzing met zware tassen is niets. Gelukkig blijkt het hotel zeer goedkoop dus dat is prima voor een nachtje.

Om 7uur op 13-02-2012 stappen we op de Tica-bus die ons via Guatamala naar El Salvador gaat brengen.
Bij de grens stappen we uit de bus en worden gelijk bestormd door mannen die geld kunnen wisselen. Stug lopen we door naar de douane waar we 500pesos betalen en Guatamala in mogen. Weer 2 stempels erbij:P.

Guatamala is zo ontzettend prachtig. Ontzettend groen en ongerept. Helaas zien we het enkel vanuit de bus.
Bij de grens van El Salvador krijgen we geen stempel. Beetje vreemd, maar het schijnt normaal te zijn dat de douane enkel het papier van de Tica-bus en onze paspoorten controlleert.
1 van de politiemannen begint giga te sjansen met ons terwijl hij de paspoorten controlleert en hij lijkt zeer geintrigeerd bij het kijken naar die hollandse boekjes.

Tjee in 12uur hebben we 1,5 land doorkruisd en dan toch komen we rond 19.30 aan in San Salvador. De hoofdstad van El Salvador.
Bij het uitstappen pakken we een taxi, met als eerste vraag een ATM, omdat we hem nog niet kunnen betalen.
Na 4 ATM's en mn hart in mn keel hebben we eindelijk dollar's en hoeven we niet in een kartonne doos te slapen.
De taxichauffeur brengt ons naar hostal "Ximina's guest house".
We strijken neer op een schattig binnenplaatsje midden in het hostal en dit blijkt onze ontmoetingsplaats van veel nieuwgemaakte vrienden te zijn voor de komende paar dagen.
We eten onze noodlesoep en in de loop van de avond komen er steeds meer mensen bij zitten.
We hebben veel gezellige gesprekken over "wat iedereen hier doet en wat de destination is van ieders reis".

Door alle airco in de bussen ben ik helaas flink verkouden geworden dus rond 22.00uur ga ik naar bed.

De volgende dag hebben we een chill dagje ingelast en dat is maar goed ook want ik kan nauwelijks op mn benen staan. Zo ontzettend verkouden en slap. We doen wat boodschappen in de shoppingmall en praten met een Canadees koppel (Nate en Jess). Nate is on a mission, omdat hij geboren is in El Salvador en hier dus zn biologische moeder zoekt. Wouw dat is pas een doel van je reis!

Terwijl ik op bed wat probeer te rusten raakt Madelief aan de praat met een Amerikaan (Craig), halverwege de dag maken zij een wandeling en blijf ik relaxen en hopen dat die verkoudheid snel over gaat.
'S avonds neem ik een paracetamol en ga toch met de rest mee de stad in. We nemen met zn 5en een taxi. Lekker opgepropt, maar het voelt als avontuur.
In 1 of ander lokaal restaurantje eten we wat en daarna drinken we een wijntje in een ander restaurantje. Waar een band live Jazz muziek speelt. Erg prettig en gezellig!
Overal zijn valentijnsstelletjes, schattig om te zien.

We spreken met zn alle af om de volgende dag rond 10uur te vertrekken naar Down Town om een bergtop te beklimmen en verschillende marktjes te bezoeken.
Dus op 15-02-2012 stappen we rond 10.30 op bus 30 richting het centrum.

Halverwege de busrit begint Craig ineens te gillen dat we bij de kathedraal zijn en uit moeten stappen.
Hij had het verkeerd begrepen van mensen waar hij mee kletste, stonden we bij het ziekenhuis:P. Maar okeej, de bus kost maar 20 cent om heel het centrum rond te rijden, dus we hoppen weer op.

In het centrum eten Nate en Jess wat in een restaurantje, wat heel lekker blijkt te zijn. Een broodje pupusa (maïsmeel met vulling, zoals kaas en bonenpap). Dit kost maar 35 cent per broodje! Vanaf het restaurantje lopen we naar bus 12. Deze bussen zijn zo lokaal dat ze aan alle kanten rammelen en bijna uit elkaar vallen. Schuddend rijden we "rondjes" om de berg waar we op willen, steeds wat hoger! Er zijn geen duidelijke bushalte, dus het is veel geschreeuw als iemand erop of eraf wil. Het uitzicht vanuit de bus is al zo ontzettend prachtig! uiteindelijk komen we op een plek, bijna bovenaan en hoeven we nog maar een klein stukje omhoog te hiken. Via uitgehakte trapjes stijgen we het laatste stukje.

Bovengekomen hebben we echt een adembenemend uitzicht! We zien heel de stad en helemaal tot aan zee en over land. Een tiental haviken beginnen rondjes te cirkelen boven ons! Zijn wij de lekkere hapjes? Na lang te hebben genoten zijn we weer naar de stad gehobbeld. Daar lopen we over de verschillende lokale marktjes die de binnenstad bedekken. Zo ontzettend fijn zonder toeristen! Vandaag voelde ik me voor het eerst echt op reis en in een avontuur! na de binnenstad gaan we richting ons hostel terug. We hebben besloten om deze plek als basis te gebruiken voor onze trip. Het canadese stel doen hetzelfde.

Morgen gaan we naar een paar ruïnes en de dag erna gaan we naar het te gaaf klinkende vulkaan natuur park.

Dit verhaal heb ik getypt op miefs telefoon, het was afzien maar ik geloof dat het redelijk gelukt is. Sorry voor de foutjes!

Ik ga nu weer even sociaal doen bij de groep, dus tot de volgende keer!
ik zie jullie berichtjes tegemoet, want het is fijn Om van jullie te horen!

Dikke zoen lot