Buenos Aires en Iguazu

Beste iedereen,

We zijn net teruggekomen van de Iguazu watervallen en ik heb daarom nu pas tijd om een verhaal te schrijven. Daar was namelijk weinig internet mogelijkheid.
Maar ik wil jullie eerst nog vanalles over Buenos aires vertellen, dus daar zal ik beginnen.

Op 24 juni zijn we van Santiago, Chile naar Buenos Aires gereisd. Het was een lange rit, maar het is het waard. Zodra we Buenos Aires inrijden wordt het ons al duidelijk dat het een mooie stad is.

In Peru hebben we een aantal meiden ontmoet die uit Buenos Aires komen en 1 meid uit het gezeldschap, Valeria, heeft ons uitgenodigd om in haar huis te komen crashen voor een paar nachten.
Helaas reageerd ze niet snel genoeg op onze mail waardoor we niet weten of we nu al welkom zijn.
We laten de taxi ons dus naar hostel Milhouse brengen dat midden in het centrum ligt en ons wel geschikt lijkt.
Voordat we in de taxi stappen moeten we in het busstation nog door een soort douane heen. De tassen worden door de scanner gehaald en natuurlijk onze tas wordt er weer uitgehaald:S. Ze vinden mijn jongleerballen weer verdacht, dus die moeten er nog maar een keer doorheen. Natuurlijk geheel clean mogen we uiteindelijk verder lopen.

Het Milhouse hostel heeft gelukkig een aanbieding waar wij graag gebruik van maken en dat is dat als je vier nachten blijft je de vierde nacht gratis krijgt.
Dus nu weten we dat we zoiezo vier nachten hier blijven en misschien kunnen we daarna nog een paar nachten naar de meiden uit Peru.
De dag van aankomst doen we weinig omdat we moe zijn.
De rest van onze dorm heeft helaas andere plannen waardoor wij midden in de nacht wakker gemaakt worden door partiende dronken mensen:S.

Dag 1 in Buenos Aires stond in het teken van de bekende begraafplaats La Recoleta. Gisteren hadden we de tip gekregen van een stel meiden om op dinsdag te gaan, want dan wordt er een engelse guided tour aangeboden.
Op een kaartje van de stad zien we dat het een lekkere wandeling is, dus we gaan te voet op pad.

De vrouwelijke gids kan niet zo heel goed engels, dus we zetten onze oren en ogen open om te volgen waar ze ons allemaal heen leid.
Ineens zegt Mief: Hey kijk daar loopt Robbert ten Brink. Dus geheel afgeleid van de toer proberen we Robbert op de foto te krijgen en leiden we ook de andere mensen in onze groep af. Een goed idee dus om onze eigen weg te gaan en de andere mensen rust te gunnen:P.
Robbert zien we daarna niet meer, maar we fantaseren over de reden dat hij hier is. Een cameraploeg vergezelde hem namelijk, dus hij zal wel met een programma bezig zijn:P.
We nemen de kaart van de begraafplaats ten hande en lopen zelf rond. Prachtige graven van belangrijke Argentijnse mensen komen we tegen en ook het graf van Evita krijgen we te zien.

Na het bezoek aan de begraafplaats lopen we terug naar het hostel en ga ik even skypen met Hans, Jur, mams en Joop. Leuk om iedereen weer even te horen!
Ook vanavond gaan we optijd ons bed in, helaas met de kennis dat we vanacht wel weer wakker gemaakt zullen worden door dronke mensen:P, maar ik heb de dag erna een sollicitatiegesprek met het UMC dus wil een beetje slapen.

Tja het gesprek met het UMC... Dit zou via skype plaatsvinden en ik was knap zenuwachtig. Zou toch geweldig zijn als ik in september gewoon een baan heb:).
Hun internetverbinding was zo slecht, dat ik ze 1seconde heb gezien en daarna is het niet meer mogelijk geweest. Ze willen me liever zien dan via de telefoon spreken, dus vandaag gaat het gewoon niet meer door:S.
Maar ze willen een traineeplek vrijhouden voor mij, zodat ze me nog kunnen spreken in augustus. Ik heb ze zo overdonderd met mijn brief, dat ze kosten wat kost met me willen spreken. Klinkt wel positief toch:D!

Na dit gesprek voel ik me niet opgelucht, maar toch ergens wel erg vrolijk. We lopen de stad nog maar een keer in, omdat we gisteren niet genoeg hebben gezien naar ons idee.
Tjee een drukte joh op straat. Overal klinkt muziek vandaan en lijkt het wel of mensen feest vieren.
Zouden ze de straat op gegaan zijn omdat vanavond de belangrijkste voetbalwedstrijd van Zuid Amerika word gespeeld? Later blijkt het een landelijke staking te zijn, maar wel met vooral mannen op straat.
De mannen waar we langslopen worden helemaal gek van onze verschijning, zo gek hebben we ze nog nooit gezien. Muy Hermosa, muy bonita, que rico! Ze joelen en klappen en maken zelfs de weg voor ons vrij zodat we verder kunnen lopen.
Is het wel zon goed idee om vandaag de straat op te gaan Lot en Mief?
We bezoeken de Obelisk, Casa Rosada en Florida Avenue en gaan dan maar gauw thuis lunchen.

Na de middag proberen we het nog maar een keer en inderdaad is het nu iets rustiger voor ons.
We willen een busticket regelen naar Puerto igauzu, dus lopen naar het busstation.
Niet heel handig dat we dat regelen voor over 6 dagen, want wat we nu nog niet weten is dat er in onze planning weer vanalles veranderd. Zo gaan we niet meer naar Uruguay en zou het veel logischer zijn om van Iguazu naar Brazilie. Nu gaan we terug naar Buenos Aires, iets naar beneden, weer terug naar Buenos Aires en dan door naar Brazilie. Ach wij houden er gewoon van om geld uit te geven:P:P:P.

Op de terugweg van het busstation strijken we neer op Plaza San Martin en beginnen mensen te kijken. Echt daar kan je je zo een middag mee vermaken.
Eerst zien we een rare zwerver die zich begint te wassen met een goedje. Uhm Mief is dat serieus een papje van wortel, iets groens en vitamine C drank? GADVERDAMME!
Tussendoor hebben we een vrouw al een aantal keer langs zien komen, maar nu realiseren we ons pas dat ze rondjes over het plein loopt. Ze heeft een rare strakke blik in haar ogen en de rest van haar lijf staat ook strak van de spanning. Niet lekker aan het joggen dus. Al snel hebben we al vanalles over haar bedacht. Dwangneurose misschien? Och wat zijn we weer erg!
Wahhahaha een dag uit het leven van Mief en Lot, mensen kijken:P.

Omdat we twee avonden vrij vroom om 11uur zijn gaan slapen, willen we vanavond toch wel ons in uitgaanskleding hijsen en kijken wat de feestjes in het hostel Milhouse inhouden. Fantastisch:S. Als we om 11uur beneden komen zit er enkel een groepje mannen geobserdeerd de voetbalwedstrijd te kijken en verder is er van de partysfeer niets te merken:S.
Als we twee uurtjes hebben gekaart komt gelukkig de sfeer er eindelijk in en hebben we een top avond.
We gaan ook nog Buenos Aires in en merken dat je daar wel prima een feestje kan vieren.

De volgende dag merken we dat we het niet geheel meer gewend zijn om om zes uur thuis te komen, dus doen we de hele dag niet veel meer dan in bed liggen en er enkel uit komen voor voedsel.
Rond 18.45 moeten we alleen wel netjes aangekleed beneden staan, want we hebben kaartjes gekocht voor een tangoshow.
Zoals altijd in Latijns Amerika hebben we drie kwartier op het busje moeten wachten, maar dan gaan we toch eindelijk op weg.
We krijgen eerst een tangolesje, wat overigens echt in mij los maakt dat ik weer op dansles wil:) Daarna krijgen we een heerlijk driegangendiner en bij het toetje begint de echt show dan. We kijken onze ogen uit, wat is tango toch een prachtige dans met veel passie. Deze mensen kunnen laat maar zeggen vrij goed dansen:P.

Gelukkig hebben we contact gekregen met Valeria en gaan we na onze vier nachten Milhouse nu naar Casa Valeria:P.
We zijn tegen de avond welkom, dus vermaken ons nog even in de galerie waar fotos hangen van Evita en daarna ontmoeten we Amitay in het hostel. We hebben hem in Chili ontmoet en het is gezellig om hem nog even terug te zien.
Na een middag kaarten pakken we onze spullen en nemen de metro richting Valeria.
Super leuk om haar terug te zien en even later komt Marina ook nog een theetje doen.
savonds eten we met zn vieren een hapje in een restaurantje waar Marina en Valeria helemaal weg van zijn.
Hierna wilden we nog uit, maar we zijn nogal gaar van alle feestjes die Buenos Aires ons al heeft gegeven, dus gaan nu maar vroeg naar bed. Morgen misschien!

Overdag neemt Valeria ons op sleeptouw naar plekjes in de stad waar we nog niet geweest zijn. Zo lopen we Puerto Madero af, een soort boulevard.
In het water liggen prachtige oude schepen en we lopen een oude brug over die een beetje lijkt op de Erasmusbrug in Rotterdam.
Dan ineens zien we overal Cameras opgesteld en er staan acteurs klaar om bij het woord Action in actie te komen.
Ik begin te filmen en zodra de acteurs beginnen te lopen, loopt Valeria zo de set op. Ze loopt naar een acteur en vraagt wat er aan de hand is. We blijken midden in een commercial terecht gekomen te zijn en we lachen ons dood over de manier waarop Valeria zo zonder gene de set op liep.
Heel deze tape verpest nu natuurlijk door onze aanwezigheid:P.
Savonds blijken we genoeg energie te hebben dus gaan uit zoals beloofd.
Valeria neemt ons eerst mee naar een aantal vriendinnen en daarna gaan we naar de club. We blijken op een verjaardag te zijn van iemand, waardoor we gratis naar binnen mochten toen we ons voorstelden als genodigden. De jarige hebben we de hele avond niet gezien. Grapje:p

De volgende dag gaan we met de bus richting Puerto Iguazu. Het dorpje vlak naast de Iguazu watervallen. De rit duurt 20uur, maar eigenijk voelen we ons niet heel moe als we uitstappen dus besluiten nog wat te ondernemen.
De Iguazu watervallen komen vanuit de rivier die de landen Paraguay, Brazilie en Argentinie scheid. Van de watervallen is er dus ook een Braziliaanse en een Argentijnse kant.

We hebben gehoord dat je na een middagje op de Braziliaanse kant wel genoeg hebt, dus die doen we eerst.
Als we onze spullen hebben gedropt in ons nieuwe hostel lopen we richting busstation en nemen de bus naar Brazilie.
Bij de grens worden we alleen gestempeld door Argentinie en dan kunnen we weer door.
Binnen het Iguazu park in Brazilie worden we ook door een busje rondgereden en stappen we uit bij de trail die ons naar de watervallen brengt.
We kijken onze ogen uit, wat een pracht!! Al dat ontembare water, ontelbare regenbogen en een luid gebulder.
De grootste waterval heet The Devils Throat en is overdonderend. We komen er zeiknat vandaan door al dat opspattende water, maar het is de moeite waard.

De volgende dag is het tijd voor de Agentijnse kant en ik ben zo blij dat we het in deze volgorde doen, want zoals de verhalen al vertellen is deze kant vele malen mooier.
Na deze dag kunnen we dat beamen.
The Devils Throat krijgen we nu van bovenaf te zien en is zo veel gaver en indrukwekkender, terwijl hij al zo mooi was.
We zien ontzettend veel meer watervalletjes en kunnen overal veel dichterbij komen. Natuurlijk wel veel natter dan gisteren, maar ik had het niet willen missen.
Het enigste dat gezegd moet worden over waar de Braziliaanse kant fijner in is, is dat het daar veel minder druk was. Op de Argentijnse kant loop je vaak gewoon in de rij richting een viewpoint. Dat voelt niet heel speciaal:P.

We blijven mensen meeten van eerder in onze reis. Want als we nu terugkomen hebben we met Cath afgesproken. Het engelse meisje waar we al eerder mee gereisd hebben.
Ook leuk om haar weer terug te zien. De avond is gezellig en we hebben flink wat bij te kletsen.

Gisteren, de dag van ons vertrek richting Buenos Aires, hebben we het drielandenpunt bezocht. Zoals ik al eerder in dit verhaal schreef is er een rivier die die drie landen scheid. In Puero Iguazu is er ook een viewpoint waar je een mooi uitzicht hebt over deze scheiding.

Op dit moment zijn we net terug in het appartement van Valeria na een vermoeiende 20uur durende busrit.
We hebben net al onze spullen weer geordend en zijn erachter gekomen dat er Braziliaans geld is gestolen, met een waarde van 300euro. We balen dus nu echt als een stekker, en krijgen het benauwd bij het idee dat het geld op deze manier wel vele malen sneller op begint te raken.
Maar ja niets meer aan te doen, hoop dat die eikel die het gestolen heeft er iets nuttigs voor de maatschappij mee doet:P.

Morgen gaan we richting Puerto Madryn. Dat plaatsje staat erom bekend dat je er prachtige walvissen kunt spotten, dus daar kijken we wel naar uit.
We hebben nog 4 weken te verdelen, want jaja nog maar 4 weken en we zijn weer terug in nederland, dus na Puerto madryn gaan we richting rio en gaan daar nog even genieten van de beachplaatsjes en de stad zelf natuurlijk.

Tot het volgende verhaal! We hopen vandaag of morgen de fotos weer op facebook te zetten!
dikke zoen Lot