Cachi, Cafayate en Mendoza

Hoihoi iedereen,
Tjee ik heb nog nooit zo lang niet geschreven:P. Dus hier dan een verhaal over de afgelopen 9dagen.

Ik raad jullie aan om dit verhaal niet in één keer te lezen, want dan zijn jullie dagen bezig:P Gewoon elke dag een stukkie:P.

De film waar we in mijn vorig verhaal ongeveer heen moesten rennen, begon natuurlijk zoals alles hier niet optijd. De titel was el Lider (the grey), met Liam Neeson in de hoofdrol. Het speelde zich af in Alaska waar overlevenden van een vliegtuigramp zich nu moesten verdedigen voor hun leven tegenover hongerige wolven. Redelijk veel schrikmomenten later, zat ik met mn hart nog altijd in mn keel in een taxi richting een restaurantje.

Alle eetgelegenheden gaan hier pas laat open, dus toen we rond 8uur voor de deur van het restaurant stonden was hij nog gesloten. We hebben ergens een kop thee gedronken en zijn rond 9uur weer terug gegaan.
De avond werd ingeluid door een man met gitaar en alle locals en oude stellen in het restaurant bleken de muziek te kennen, want er werd door iedereen luidkeels meegezongen. Toch wel leuk om jezelf te wanen in de cultuur van Argentinie.
We hadden heerlijk veel vlees besteld, van die goeie steaken je weet wel:P. Dus met een rood wijntje en vlees hebben we genoten van de avond.
Aan het tafel naast ons zaten drie mannen. Ik zag één van hem opstaan en toen hij langskwam zag ik toch echt zn vinger bewegen alsof hij me wenkte mee te komen. Zag ik dat nu goed?
Ja hoor, twee minuten later stond hij in de deuropening en was hij verbaasd dat ik nog steeds niet achter hem aangelopen was. Wouw wat zijn ze hier recht voor hun raap zeg. Wat een idioot:P Mooi niet dat ik daar achteraan ben gelopen.

16 mei. Deze dag hebben we genoten van het uitzicht over Salta. Vanuit een park gaat er een kabelbaan omhoog de berg op, ook kan je lopend de berg op maar daar hadden we niet zo´n zin in. Het uitzicht is prachtig en de zon schijnt lekker. Boven op de berg zijn verschillende sportschoolfaciliteiten gebouwd, waar je voor een klein prijsje gebruik van kunt maken. Wel een bijzondere locatie moet ik zeggen:P. Wij hebben het niet gedaan, maar hebben genoten van de muziek die ze draaiden voor de spinners.
Lars wil hierna graag weer naar de film, want hij vond gisteren niet zo´n succes. Wij besluiten wat foto´s op internet te knallen en risotto te maken voor als hij terug komt. Ook al hebben we geen olie en staat het gasstel veel te hoog, toch lukt het ons om een heerlijke maaltijd op tafel te zetten:).

Vandaag 17mei is de dag van het boeken. Echt vlak voordat onze bus vertrekt weten we op de knop accoord te drukken en is de vliegticket naar Cuba werkelijkheid. Yes we gaan gewoon 3weken vakantie vieren op Cuba:)
Echt goed hebben we het niet uitgezocht, want later blijkt dat we niet kunnen pinnen op Cuba, dat we een visum nodig hebben en dat ons budget ook niet zoveel rek meer heeft. Maarja het ticket is er, dus laten we dan maar gewoon gaan genieten:P.
We rennen naar het busstation en kopen een kaartje naar Cachi.
Het is echt giller de bus die aan komt rijden. Die zie je in Nederland niet meer rondrijden hoor. Net een kippenbus en hij valt uitelkaar van ellende:P.
Hij brengt ons gelukkig wel veilig naar Cachi en onze tweede plaats in Argentinië hebben we alweer bereikt.
We vinden twee kamers in hostel Arturo en denken het hier wel goed te gaan hebben. Het is een heel huiselijk hostel en het dorpje is knus en heeft een vriendelijke uitstraling.

18mei. Wat die twee flippies van een reisgenoten mij niet hebben verteld is dat er geen openbaar vervoer vanuit Cachi naar Cafayate is. De weg tussen deze twee plaatsen is echt super mooi, dus moeten we een auto regelen. Tja misschien had ik niet als een domme gans achter ze aan moeten lopen, maar zo vastzitten in een plaatsje is niet heel handig:P.
Het is eerste wat we dus doen is naar de toeristenoffice om onze mogelijkheden te checken. Om weg te komen hier moeten we eerst met de bus, dan met een taxi en dan weer met een bus en we zullen er twee dagen over doen. whahahah mmm handig:P.
Dan komen we er gelukkig achter dat de eigenaar van het hostel een autoservice aanbied. Voor een bepaald bedrag wil hij ons zelf naar Cafayate brengen met de auto. Prima daar maken we morgen dan graag gebruik van:).
Vandaag bezoeken we nog twee uitkijkpunten, die een mooi uitzicht geven over de vallei waar cachi in ligt. We picknicken op een berg uit de wind en lopen dan weer terug naar het dorpje.
Vanavond willen we steaks maken, van die echte goede Argentijnse. Lars verheugt er zich al erg op, maar als we bij de slager komen blijkt hij gesloten te zijn. Er is een dorpsfeest aan de gang, waar de slager blijkbaar een belangrijk
Lars heeft er flink de pest in dat hij waarschijnlijk geen vlees zal krijgen vandaag, dus gaat richting het hostel. Mannen en eten pfff:P!
Wij gaan geld pinnen en lopen op goed geluk nog een keer richting de slager. Je weet het niet:P!
Voor de slager staan 4mannen de kletsen en wij vragen ze in ons beste spaans wanneer de winkel open gaat.
O uhm… nu, als jullie dat willen.
Prima! In de vitrine zien we 3 prachtige steaks liggen, dus die wijzen we aan. Blijkt het 1,5 kilo te zijn wat we aangewezen hebben en de slager kijkt ons verbaasd aan. Voor zn tweeen? vraagt hij nog. Nee met zn drieeen! Alsnog vind hij het veel vlees, maar ach de klant is Koning he:p
Trots lopen we naar Lars met het verhaal dat de slager speciaal voor ons is opengegaan en dat we voor ieder een halve kilo vlees hebben.

We genieten nog even van het laatste zonnetje en gaan dan de steaks en de aardappeltjes uit de oven bereiden.
Nou ik kan je zeggen het was allemaal heerlijk wat op tafel stond, zelfs Mief heeft al het vlees opgegeten en we zaten allemaal stampvol.
Na het eten zijn we nog even naar een cafeetje gegaan voor een kop thee, muziek en een kaartspelletje. Mijn lijf had zoveel moeite met het verwerken van het vlees, dat ik er maagkrampen van kreeg.
De volgende dag vertelden de andere twee dat ze het ook wel gevoeld hadden dat hun lijf met het vlees bezig was:P.

19mei. We stappen bij Arturo de auto in en ook zijn vrouw/vriendin of zomaar iemand gaat ook met ons mee. Ze kan een beetje engels, dus Arturo neemt haar mee om ons te gidsen door het landschap heen.
De auto stopt zelfs nog twee keer zodat we foto´s kunnen nemen en even naar het toilet kunnen gaan. Deze keer geen inca toilet:P De vrouw in de auto geeft ons veel informatie over het leven hier op het platteland en over wie zij is en wat ze doet.
Als we aankomen in Cafayate spreekt ze ons grinnikend aan. Ghihih jullie lagen te slapen op het mooiste stukje van de weg. Ow ja he, we gaan speciaal naar Cachi om de weg naar Cafayate te kunnen bewonderen en dan liggen we te slapen:P.

Al gauw worden we aangesproken door een man die ons goedkoop een hostelkamer aanbied. Prima! Dus we lopen achter hem aan en zien alvast een stukje van Cafayate. Ook dit is weer een leuk klein plaatsje met prachtige natuur eromheen. Cafayate staat bekend om al zijn wijngaarden en je kan er op veel plekken naar wijnproeverijen. Dat is een goeie voor morgen!
Vandaag is het Lars zijn beurt om een typische maaltijd op tafel te zetten en hij kiest voor Burning Love, maar dan natuurlijk in het Deens:P.
We gaan in Cafayate opzoek naar alle ingredienten, en vinden zelfs het essentiele ingredient: spek!
Tijdens het maken van het eten maken we kennis met het zwitserse stel Andy en Patricia. We nodigen ze uit voor het eten en zij beloven morgen Rösti te maken, wat dan weer typisch Zwitsers is. Echt zo leuk, we hebben dan nu al typisch hollands, Israelisch, Deens en Zwitsers gegeten:) en natuurlijk de gerechten uit de landen waar we de afgelopen 4maanden zijn geweest:P.
Na het eten van burning love (vrij simpel gepureerde aardappels, met ui en spek:P), krijgen we het kaartspelletje Uno (gewoon een versie van pesten) nog een keer uitgelegd en spelen we dat tot we moe zijn en richting ons bedje gaan.

20mei. Al rond 11uur, lopen we richting de wijnproeverijen. Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen:P. Het ontbijt was echt niet lekker, dus ik heb bijna niets gegeten. Ik kan je vertellen, dat is niet het handigste dat je kan doen:P
De eerste wijnhandel die we instappen is gratis, maar daarna ook zeer slecht in zijn service. Twee meiden zitten achter de kassa en komen er sloffend achter vandaan als ze klanten zien. We vragen zeer vriendelijk of het mogelijk is om een kleine toer te krijgen door de bodega. Het enigste dat we terug krijgen is een gezicht alsof ze wil zeggen ¨moet dat echt...¨. Gelukkig doet ze een aantal deuren open en kunnen we bij de machines en in de kelder kijken. We krijgen geen uitleg, maar ja hopelijk kunnen we een betere bodega vinden met meer uitleg:P.
Als we terugkomen in het winkelgedeelte worden er drie glaasjes op de toonbank gezet. Inmiddels zijn er twee Franse stellen binnengekomen die ook willen proeven. Wij hebben het duidelijk verpest bij de twee sagerijnige dames, want de Fransen krijgen twee keer zoveel wijn in hun glas en krijgen uitgebreide uitleg over alle wijnen.
De wijnen zijn lekker en ik voel hem gewoon al een beetje hangen omdat mn maag leeg is:P Ook Mief geeft aan het lekker te vinden, terwijl ze uit Nederland wegging zonder rode wijn te lusten. Dus dat is wel leuk, we kunnen nu rode wijn drinken:).
Gauw zijn we verder gegaan naar de tweede wijnproeverij. Daar kregen we een toer door de bodega in het engels en voor een klein bedrag konden we na alle uitleg wijn proeven. Dit was dus gelukkig een veel betere ervaring dan bij de eerste bodega. De wijn was ontzettend lekker en Lars kocht bij iedere bodega een paar flessen. Wij hebben voor eentje betaald, omdat we wisten dat we toch maar 2 glazen zouden drinken bij het eten:P.
Lars werd door de Franse stellen, die ook bij deze bodega waren, uitgenodigd om fietsen te huren en naar nog meer wijnproeverijen te fietsen. Wij waren eigenlijk wel klaar met al de wijnen, dus besloten lekker in het zonnetje in het park te gaan zitten.
Eerst eten we nog empenada´s in het empenadarestaurant en nemen dan afscheid van Lars. Succes jongen, met al die wijn:P.

De rösti´s van het Zwitserse stel zijn inmiddels al uitgebreid met een barbeque en er blijven maar mensen aanschuiven.
Als Lars terug is van zijn wijntoer gaan we er nog snel even op uit om vlees te kopen.
We hebben wel 3 rondjes door het stadje gelopen, maar ons bekruipt het gevoel dat het een vleesloze barbeque wordt. Alle winkeltjes zijn gewoon dicht:S.
Als we het dan uiteindelijk maar vragen, worden we naar het supermarktje van gisteren gestuurd. DAar hadden we toen zo snel geen vlees gezien, maar goed misschien hebben we nu geluk.
Ja ze hebben een vleescorner, dus gauw kopen we drie lapjes vlees en haasten ons terug naar de barbeque.
Inmiddels is de groep barbequers gegroeid naar 11mensen en het is erg gezellig. Aan de tafel zit een gezinnetje met twee kinderen, dat hier aan het camperen is. Wel echt super tof, want ze komen uit europa, maar zijn hier aan het kijken of ze zich hier ergens kunnen settlen.
We eten rood vlees, drinken rode wijn en hebben gesprekken in het engelsspaans:P.
We sluiten de avond af met een potje Uno en dan is ook deze dag tot een goed einde gekomen.

21mei. Lars wil nog minstens twee dagen hier in Cafayate blijven, en wij zijn er eigenlijk wel klaar mee. We kunnen wel weer fietsen huren en door de bergachtige omgeving gaan fietsen... Het klinkt misschien heel erg en onvoorstelbaar voor jullie, maar wij zijn wel een beetje klaar met dit landschap. Het kan ons niet meer impressen.
We besluiten maar vandaag de bus te pakken naar Mendoza en even te splitsen van Lars. We zien hem vermoedelijk pas weer in Santiago vlak voor we met zn drieen naar Cuba vliegen.
Voordat de bus vertrekt doen we nog ff boodschhappen en dan rond kwart voor 2 lopen we op ons gemak naar de bus.
Bij de bus aangekomen, kijken we elkaar aan... Hebben we de paspoorten eigenlijk wel uit de kluis gevraagd? Jij?... Nee... Jij?... Uh nee. Shit. Dus ik ren terug naar het hostel, terwijl de bus over 10 minuten vertrekt. Alles gaat hier altijd te laat, maar ze zullen nu toch eens optijd vertrekken:P.
De eigenaren van het hostel waren de afgelopen twee dagen nauwelijks aanwezig, maar toen viel het niet zo op omdat je ze niet nodig had. Best bizar trouwens, want dan kwamen er nieuwe gasten aan en die werden dan rondgeleid door andere gasten van het hostel. Maar okeej.
Nu daarentegen heb ik ze meer nodig dan ooit tevoren en zijn ze ook in geen velden of wegen te bekennen.
Het stel uit Barcelona begint me te helpen, hun kinderen rennen rond opzoek en ook ik doe mn best.
De buurman, die door de kinderen is gehaald en uitleg heeft gekregen, weet uiteindelijk de mensen te bereiken op hun mobiel en komt erachter waar de sleutel van het washok ligt. Waarom wil je dat nu weer weten? Okeej, daar is dus blijkbaar de kluis:P Het is inmiddels 1voor 2 en ik begin hem flink te knijpen. In het washok is geen kluis te bekennen, dus ik begin dan maar tussen schoon wasgoed te zoeken en ik trek verschillende dozen open. Jeeeej daar is ons pakketje in één of andere aftanse doos. Ik bedank alle kinderen in het voorbij rennen en haast me naar Mief en de bus.
Alle mensen hebben daar op me staan wachten, dus dat betekent dat deze bus werkelijkwaar optijd had willen vertrekken, waren er niet twee blonde Nederlandse dozen:P.
De bus brengt ons naar Tucuman. Ze hebben ons aangeraden om daar te overnachten, maar dat slaan we in de wind, want we willen gewoon naar Mendoza:P.
We struinen alle buscompanies af en komen er bij één die een bus aanbied om 7uur. Uhm tjee dat is over 5minuten! De vrouw achter de balie handeld onze casus heel relaxed af en lijkt totaal geen haast te hebben:P 1 voor 7 hebben we ons kaartje in ons bezit en rennen naar de bus. Deze gaat gelukkig niet optijd, dus is onze planning weer perfect voor vandaag:P

22mei. Mendoza here we come. Ook op dit busstation staat er weer een man ons op te wachten die ons een hostel aanbied. Na ons wat opgefrist te hebben gaan we opzoek naar lunch en... Mief heeft bijna geen broeken meer, dus we moeten gewoon even winkelen:P. Hier in argentinie hebben ze blijkbaar geen billen, want de broeken zijn allemaal niet gemaakt voor Mief:S. Gelukkig vinden we na de tiende broek eentje die prima zit!
We weten van Maarten en Stefan (gasten die we in La Paz met koninginnendag hebben ontmoet) dat ze in Mendoza zijn, dus via facebook weten we voor het diner met ze af te spreken.
Ze laten ons naar de blauwe fontijn komen, maar dat is nog niet zo makkelijk als het lijkt:P. Blijkbaar zijn alle fontijnen blauw, want we staan bijna te wachten bij de verkeerde. We zijn veel te vroeg, dus bedenken nog iets rond te lopen en komen dan uit op bij een heel groot park met een drie keer zo grote blauwe fontijn. Mmm dit zal hem wel zijn:P.
Het is leuk om elkaar weer terug te zien na een maand en kunnen eindelijk weer nederlands lullen:P.
We eten een hapje en eindigen de avond in een ierse pub.
Maarten en Stefan gaan vermoedelijk de volgende dag door naar Cordoba, dus we zullen ze niet meer zien op deze trip. Veel plezier verder en wie weet doen we nog een reunietje in Nederland over 2 maanden.

23mei. Vandaag hebben we ons opgegeven voor een high mountain toer. Het is wel eens waar weer een toer die bestaat uit in een busje zitten, af en toe als wilde dieren losgelaten te worden voor wat foto´s en dan weer het busje in. Maar goed we zien wel wat van de omgeving en we zijn nog wat gaar van het flesje wijn van gisteren. :$Tja in Argentinie moet je genieten van de wijn he:P.
De toer brengt ons langs prachtige berglandschappen en naar een natuurlijke brug (Puenta del Inca). Er zijn twee theorien over hoe de brug heeft kunnen ontstaan, maar de conclusie is dat hij iig niet is gemaakt door mensenhanden. Door al het water dat langs de brug stroomd, zie je veel verschillende kleuren. De mineralen in het water geven deze kleuren af, zo zit er ijzer, calcium, koper en zwavel in het water. De brug is dus groen, wit, rood en geel.
De hoogste berg van de Andes zit ook in een stop van de toer. Hij is bijna 7000meter hoog, ook al zei ik eerder geheel klaar te zijn met bergen toch is het wel indrukwekkend om daar vlakbij te staan.
Het busje brengt ons rond 6uur weer thuis.
Nog een keer uit eten is echt te duur, want we gaan al constant over budget. Dus we besluiten de kliekjes maar op te eten. We hebben nog salami, dus daar kopen we een stokbroodje bij. We hebben nog heerlijke yoghurt:P die meer lijkt op yoghi dan op yoghurt, dus daar kopen we fruit bij en we warmen wat kippensoep op.
Best maaltje en daarna gaan we als snel ons bed in.
We zouden eigenlijk morgen een wijntoer doen, want dat is de mainactivity in Mendoza. Maar we zijn nu al eigenijk zo klaar met wijn, dus we besluiten morgen gewoon door naar Santiago, Chili te gaan.

24mei. Vanuit Santiago zullen we naar Cuba vliegen, vandaar dat we weer de bus terug naar Chili nemen en als we uit Cuba terug komen zullen we weer Argentinie ingaan:P.
De busreis naar Santiago was gelukkig vrij voorspoedig en nu zitten we hier dan weer in een hostel in de binnenstad van Santiago.
Morgen zoeken we Miguel op, een vriend die we ontmoet hebben in Mancora. Hij zal ons de stad een beetje laten zien en hopelijk gaat hij met ons meer naar de ambassade en de bank om iets voor ons te vertalen:P.

Het UMC heeft gereageerd dat de briefselectie aan het eind van de maand begint, dus het is nog even afwachten. Ik snap enkel niet zo goed waarom ze me zo hebben laten haasten:P.
Als ik mag solliciteren, wordt het dan vermeodelijk in Cuba:P

Tot gauw dikke zoen lot